1. ‘Ψαλμος του Δαβιδ.’ Κυριε, τις θελει κατοικησει εν τη σκηνη σου; τις θελει κατοικησει εν τω ορει τω αγιω σου;
2. Ο περιπατων εν ακεραιοτητι και εργαζομενος δικαιοσυνην, και λαλων αληθειαν εν τη καρδια αυτου·
3. Ο μη καταλαλων δια της γλωσσης αυτου, μηδε πραττων κακον εις τον φιλον αυτου, μηδε δεχομενος ονειδισμον κατα του πλησιον αυτου.
4. Εις τους οφθαλμους αυτου καταφρονειται ο αχρειος· τιμα δε τους φοβουμενους τον Κυριον· ομνυει εις τον πλησιον αυτου και δεν αθετει·
5. δεν διδει το αργυριον αυτου επι τοκω, ουδε λαμβανει δωρα κατα του αθωου. Ο πραττων ταυτα δεν θελει σαλευθη εις τον αιωνα.