Odes 12.10

10. κατακαμπτομενος πολλω δεσμω σιδηρου εις το ανανευσαι με υπερ αμαρτιων μου και ουκ εστιν μοι ανεσις διοτι παρωργισα τον θυμον σου και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα στησας βδελυγματα και πληθυνας προσοχθισματα