Ljóðaljóðin 5.2

2. Ég sef, en hjarta mitt vakir, heyr, unnusti minn drepur á dyr! 'Ljúk upp fyrir mér, systir mín, vina mín, dúfan mín, ljúfan mín! Því að höfuð mitt er alvott af dögg, hárlokkar mínir af dropum næturinnar.'