Home / Marathi / Marathi New Testament / Web / Acts

 

Acts, Chapter 23

  
1. मग पौल धर्मसभेकडे स्थिर दृश्टी करुन म्हणाला, बंधुजनहो, मी आजपर्यंत देवाबरोबर पूर्ण सöाव­करुन प्रजाधर्मान­ वर्तला­.
  
2. तेव्हां प्रमुख याजक हनन्या यान­ त्याच्याजवळ उभ­ राहणा-यांस त्याच्या ता­डांत मारण्याची आज्ञा केली.
  
3. तेव्हां पौल त्याला म्हणाला, हे चुना लावलेल्या भिंती, तुला देव मारील; तूं नियमशास्त्राप्रमाण­ माझा न्याय करावयाला बसला असातां नियमशास्त्राविरुद्ध मला मारण्याची आज्ञा देतोस काय?
  
4. तेव्हां जवळ उभे राहणारे म्हणाले, देवाच्या प्रमुख याजकाची तूं निंदा करितोस काय?
  
5. पौलान­ म्हटल­, बंधुजनहो, हा प्रमुख याजक आहे ह­ मला ठाऊक नव्हत­; तूं ‘आपल्या लोकांच्या अधिका-यांविरुद्ध वाईट बोलू नका’ अस­ लिहिल­ आहे.
  
6. तेव्हां त्यांच्यामध्य­ एक भाग सदूकी व एक भाग परुशी आहे, अस­ ताडून पौल धर्मसभेमध्य­ मोठ्यान­ म्हणाला, बंधुजनहो, मी परुशी आहे व परुश्यांचा पुत्र आह­; आमची आशा व मेलेल्यांच­ पुनः उठण­ यांसंबधान­ माझी चौकशी होत आहे.
  
7. तो ह­ बोलत आहे ता­च परुशी व सदूकी यांचा कलह होऊन लोकसभेत फूट पडली.
  
8. कारण पुनः उठण­ होत नाहीं आणि देवदूत व आत्माहि नाहीं, अस­ सदूकी म्हणतात; परुशी तर ह्या दोन्ही गोश्टी मान्य करितात.
  
9. तेव्हां मोठा गलबला झाला; आणि जे शास्त्री परुश्यांच्या पक्षाचे होते त्यांच्यांतून कांही उठून भांडत म्हणाले, या मनुश्याच्या ठायीं आम्हांस कांही वाईट दिसत नाहीं; जर आत्मा किंवा देवदूत त्याजबरोबर बोलला असला तर मग कस­?
  
10. असा त्यांचा मोठा कलह चालला असतां ते पौलाला फाडून टाकतील अस­ भय वाटून सरदारान­ शिपायांस हुकूम केला कीं खालीं जाऊन त्याला त्यांजमधून सोडवून गढींत आणाव­.
  
11. त्याच रात्रीं प्रभु त्याजपुढ­ उभा राहून म्हणाला, धीर धर; जशी तूं यरुशलेमांत मजविशयींची साक्ष दिली तशी रोम येथंेहि तुला द्यावी लागेल.
  
12. मग दिवस उगवल्यावर, कित्येक यहूदी कट करुन स्वतःस शपथेन­ बद्ध करुन घेऊन म्हणाले, आपण पौलाचा जीव घेईपर्यंत खाणारपिणार नाहीं.
  
13. हा कट करणारे इसम चाळिसांहून अधिक होते.
  
14. ते मुख्य याजक व वडीलमंडळ यांजकडे येऊन म्हणाले, पौलाचा जीव घेईपर्यंत आम्ही अन्नाला शिवणार नाहीं, अशा कडकडीत शपथेन­ आम्ही आपणांस बद्ध करुन घेतल­ आहे.
  
15. तर आतां त्याजविशयीं आणखी कांहीं बारकाईन­ विचारपूस करावयाची आहे, या निमित्तान­ त्याला आपणाकडे आणाव­ अस­ तुम्हीं सभेसहित सरदाराला समजाव­; म्हणजे तो जवळ आला न आला ता­च त्याचा जीव घेण्यास आम्ही तयार आहा­.
  
16. ते दबा धरुन बसल्याच­ पौलाच्या भाचान­ ऐकल­, आणि गढींत जाऊन त्यान­ पौलाला त­ सांगितल­.
  
17. तेव्हां पौलान­ एका जमादाराला बोलावून म्हटल­, या तरुणाला सरदाराकडे घेऊन जाव­; याला त्यास कांहीं सांगावयाच­ आहे.
  
18. तेव्हां त्यान­ त्याला सरदाराकडे नेऊन म्हटल­, बंदिवान पौल यान­ मला बोलावून विनंति केली कीं या तरुणाला आपणाकडे आणाव­, त्याला आपणाबरोबर कांही बोलावयाच­ आहे.
  
19. तेव्हां सरदारान­ त्याचा हात धरुन त्याला एकीकडे नेऊन विचारिल­, मला सांगावयाच­ आहे त­ काय?
  
20. तो म्हणाला, यहूद्यांनीं असा एकोपा केला आहे कीं पौलाविशयीं आणखी कांही बारकाईन­ विचारपूस करावयाच्या निमित्तान­ त्याला उद्यां खालीं सभेमध्य­ आणाव­, अशी आपणाकडे विनंति करावी.
  
21. तर आपण त्याच­ ऐकूं नये; कारण त्यांच्यापैकीं चाळिसांहून अधिक माणस­ त्याच्यासाठीं दबा धरुन बसलीं आहेत; त्यांनीं शपथ घेतली आहे कीं त्याला जिव­ मारीपर्यंत आपण खाणारपिणार नाहीं; आणि आतां ते तयार होऊन आपली कबुली मिळण्याची वाट पाहत आहेत.
  
22. तेव्हां तूं ह­ मला कळविल­ ह­ कोणाला सांगू नको, अस­ सरदारान­ त्या तरुणाला बजावून सांगून त्याला निरोप दिला.
  
23. मग त्यान­ दोघां जमादारांस बोलावून सांगितल­, कैसरीया एथ­ जावयाला दोनश­ शिपाई, सत्तर स्वार व दोनश­ भालेकरी असे प्रहर रात्रीस तयार करुन ठेवा;
  
24. आणि पौलाला बसवून फेलिक्स सुभेदाराकडे संभाळून नेण्याकरितां पाठाळें मिळवा.
  
25. शिवाय त्यान­ अशा मजकुराच­ पत्र लिहिल­:
  
26. नामदार फेलिक्स सुभेदार यांस क्लौद्य लुसिया याचा सलाम.
  
27. ह्या मनुश्यास यहूद्यांनीं धरिल­ होत­ आणि त्याचा घात त्यांजकडून होणार होता, इतक्यांत हा रोमी आहे, अस­ कळल्यावरुन मीं शिपाई घेऊन जाऊन त्याला सोडविल­;
  
28. आणि याजवर आरोप आणल्याच­ काय कारण होत­ ह­ समजून घेण्याच्या इच्छ­न­ त्याला त्यांच्या धर्मसभ­त खालीं नेले;
  
29. तेव्हां त्यांच्या नियमशास्त्रांतील वादग्रस्त गोश्टींसंबंधीं त्याजवर कांही ठपका आणिला होता, परंतु मरणाची किंवा बंधनांची शिक्षा देण्याजोगा असा त्याजवर आरोप नव्हता, अस­ दिसून आल­.
  
30. या मरणाविरुद्ध कट होणार आहे अशी मला खबर लागतांच मीं त्याला आपल्याकडे पाठविल­ आहे, वाद्यांसहि आपल्यासमोर खटला चालविण्यास सांगतिल­ आहे. (सुखरुप असाव­.)
  
31. शिपायांनीं हुकूमाप्रमाणे पौलाला रात्रीस अंतिपत्रिसास नोल­;
  
32. आणि दुस-या दिवशीं त्याजबरोबर जाण्यास स्वार ठेवून ते गढींत परत आले.
  
33. स्वारांनीं कैसरीयांत जाऊन सुभेदाराला पत्र देऊन पौलालाहि त्याजपुढ­ उभे केल­.
  
34. त्यान­ पत्र वाचून विचारल­, हा कोणत्या प्रांताचा आहे? तो किलिकियाचा आहे अस­ समजल्यावर,
  
35. त्यान­ म्हटल­, तुझे वादी आले म्हणजे मीं तुझ­ ऐकेन; आणि त्यान­ त्याला हेरोदाच्या वाड्यांत ठेवाव­ असा हुकूम सोडिला.