1. मग फेस्त सुभ्यांत येऊन तीन दिवसांनी कैसरीयाहून यरुशलेमास वर गेला.
2. तेव्हां प्रमुख याजक व यहूद्यांतील मुख्य पुरुश यांनीं त्याजकडे पौलावर फिर्याद केली;
3. 3आणि, मेहरबानी करुन त्याला यरुशलेमांत बोलावून घ्याव, अशी त्याकडे विनंति केली; ते वाटत त्याचा घात करण्याकरितां दबा धरण्याच्या व्यवस्थंेत होते.
4. फेस्तान उत्तर दिल, पौल कैसरीयांत कैदत आहे, मी स्वतः लवकरच जाणार आहं;
5. म्हणून त्या मनुश्याचा कांही अपराध असला तर तुम्हांतील प्रमुखांनीं माझ्याबरोबर येऊन त्याजवर आरोप ठेवावा.
6. मग तो त्यांजमध्य आठदहा दिवस राहून कैसरीयास खालीं गेला; आणि दुस-या दिवशीं न्यायासनावर बसल्यावर त्यान पौलाला आणावयाचा हुकूम केला.
7. तो आल्यावर यरुशलेमाहून आलेले यहूदी यांनीं त्याच्यासभोवत उभे राहून ज्यांचा पुरावा त्यांच्यान करवेना असे पुश्कळ भयंकर आरोप त्याजवर ठेविले;
8. पौलान प्रत्युत्तर केल कीं मीं यहूद्यांच्या नियमशास्त्राचा, मदिराचा किंवा कैसराचा कांही अपराध केला नाहीं.
9. तेव्हां यहूद्यांची मर्जी संपादावी अशा इच्छेन फेस्त पौलाला म्हणाला, यरुशलेमास जाऊन तेथ माझ्यापुढ या गोश्टींविशयीं तुझा न्याय व्हावा अशी तुझी इच्छा आहे काय?
10. तेव्हां पौलान म्हटले, कैसराच्या न्यायासनापुढ मी उभा आह, एथच माझा न्याय व्हावा; मीं यहूद्यांचा कांही अन्याय केला नाहीं, ह आपणहि चांगल ओळखतां.
11. मीं अन्याय केला असला किंवा मरणास योग्य अस कांही केल असल तर मी मरावयास अमान्य नाहीं; परंतु ते मजवर जे आरोप आणितात, त्यांत जर एकहि खरा ठरत नाहीं, तर त्यांच्या स्वाधीन मला करण्याचा कोणाला अधिकार नाहीं; मी कैसराजवळ न्याय मागता.
12. तेव्हां फेस्तान सभेची मसलत घेऊन उत्तर दिल, कैसराजवळ न्याय मागितला आहेस, तर तूं कैसरापुढ जाशील.
13. मग कांही दिवस झाल्यावर अग्रिप्पा राजा व बर्णीका हीं कैसरीयास येऊन फेस्ताला भेटली.
14. तेथ तीं पुश्कळ दिवस राहिलीं; तेव्हां फेस्तान राजापुढ पौलाच प्रकरण काढून म्हटल, फेलिक्सान बंदींत ठेविलेला असा एक मनुश्य एथ आहे;
15. मी यरुशलेमास गेला तव्हां त्याजवर यहूद्यांच्या मुख्य याजकांनीं व वडील मंडळींनीं फिर्याद करुन त्याजविरुद्ध ठराव व्हावा म्हणून विनंति केली.
16. त्यांस मीं उत्तर दिल कीं आरोपी व वादी हे समोरासमोर येऊन, आरोपाविशयीं प्रत्युत्तर देण्याचा आरोपीला प्रसंग मिळण्यापूर्वी कोणत्याहि माणसाला दंडाकरितां सोपून द्याव अशी रोमी लोकांची रीत नाहीं.
17. यास्तव ते येथ आल्यावर कांही उशीर न करितां, दुस-या दिवशी न्यायासनावर बसून मीं त्या मनुश्याला आणावयाचा हुकूम केला.
18. वादी उभे असतां ज्या वाईट गोश्टींचा त्याजविशयी माझ्या मनंात संशय आला होता त्यांचा आरोप त्यांनी त्याजवर ठेविला नाहीं;
19. केवळ त्यांच्या धर्माविशयीं व जो जीवंत आहे म्हणून पौल म्हणतो असा कोणी मृत झालेला येशू याजविशयीं ह्याचा व त्यांचा वाद होता.
20. तेव्हां ह्याची चौकशी कशी चालवावी ह मला सुचेनास झाल्यामुळ मीं त्याला विचारिले, यरुशलेमास जाऊन तेथ या गोश्टीविशयीं तुझा न्याय व्हावा अशी तुझी इच्छा आहे काय?
21. तेव्हां बादशहाच्या निकालासाठीं मला ठेवाव अशी पौलान मागणी केल्यावरुन मी हुकूम केला कीं याला कैसराकडे पाठवीपर्यंत कैदंत ठेवाव.
22. अग्रिप्पा फेस्तला म्हणाला, त्या माणसाच ऐकाव अस माझ्याहि मनांत आहे. त्यान उत्तर दिल, उद्यां त्याच ऐकावयास आपल्याला मिळेल.
23. दुस-या दिवशीं अग्रिप्पा व बर्णीका हींं मोठ्या थाटान येऊन सरदार व नगरांतील मुख्य लोक यांच्यासुद्धां दरबारांत गेलीं, आणि फेस्तान हुकूम दिल्यावर पौेलाला तेथ आणिल.
24. तेव्हां फेस्त म्हणाला, अग्रिप्पा महाराज, व आम्हांबरोबर असणारे सर्व जनहो, या माणसाला तुम्ही पाहतां ना? ह्यान ह्यापुढ जीवंत राहूं नये अस ओरडत यहूद्यांच्या सर्व समुदायान यरुशलेमास व एथहि मला अर्ज केला;
25. परंतु त्यान मरणास योग्य अस कांही केल नाहीं अस मला समजल, आणि त्यान स्वतः बादशहाजवळ न्याय मागितला, म्हणून त्याला पाठवावयाचा मीं निश्चय केला.
26. याविशयीं मीं आपल्या स्वामीला काय लिहाव अस कांही निश्चित नाहीं, म्हणून तुमच्यापुढ व विशेशकरुन अग्रिप्पा महाराज, आपणापुढ याला आणिल आहे; यासाठीं कीं चौकशी झाली म्हणजे मला कांही तरी लिहावयास सांपडेल.
27. बंदिवानास पाठवितांना त्याजवरील दोशारोप न कळविण ह मला ठीक दिसत नाहीं.