1. आतां मी म्हणता कीं वारीस जापर्यंत बाळ आह तापर्यंत तो सर्वांचा धनी असूनहि त्याच्यामध्य व दासामध्य कांहीं भेद नाहीं;
2. बापान ठरविलेल्या मुदतीपर्यंत त्याला पालकंाच्या व कारभा-यांच्या स्वाधीन राहावयाचंे असत.
3. तस आपणहि बाळ होता तेव्हां जगांतील प्राथमिक शिक्षणाच्या दास्यांत होता;
4. परंतु काळाची पूर्णता झालीं तेव्हां देवान आपल्या पुत्राला पाठविल; तो स्त्रीपासून जन्मलेला, नियमशास्त्राधीन असा जन्मलेला होता.
5. ह्यांत उद्देश हा होता कीं जे नियमशास्त्रधीन होते त्यांस त्यान खंडणी देऊन सोडवाव, आणि आपल्याला दत्तक पुत्राचा हक्क मिळावा.
6. तुम्ही पुत्र आहां, यास्तव देवान अब्बा, बापा, अशी हाक मारणा-या आपल्या पुत्राच्या आत्म्याला तुमच्याआमच्या अंतःकरणांत पाठविलें आहे.
7. यावरुन तूं आतांपासून दास नाहींस तर पुत्र आहेस; आणि पुत्र आहेस तर देवद्वार वारीसहि आहेस.
8. तथापि तुम्ही पूर्वी देवाला ओळखीत नव्हतां तेव्हां जे वस्तुतः देव नाहींत त्यांचे दास होतां;
9. पण आतां तुम्ही देवाला ओळखतां; वास्तविक पाहतां देवान तुमची ओळख करुन घेतली आहे; तर मग दुर्बळ व निःसत्व अशा प्राथमिक शिक्षणाकडे पुनः कसे वळतां? त्याचे दास पुनः नव्यान होण्याची इच्छा कशी करतां ?
10. दिवस, महिने, सणाचे काळ व वर्शे हीं तुम्ही पाळितां.
11. तुमच्यासंबंधान केलेले माझे श्रम कदाचित् व्यर्थ झाले असतील, म्हणून मला तुमची काळजी वाटते.
12. बंधुजनहो, मी तुम्हांस विनंति करिता, जसा मी आह तसे तुम्ही व्हा, कारण जसे तुम्हीं होतां तसा मीहि झालो होता. तुम्ही माझा कांहीं अन्याय केला नाहीं;
13. तुम्हांस ठाऊक आहे कीं पहिल्यान तुम्हांस सुवार्ता सांगण्यांत आली ती माझ्या प्रकृतीच्या अस्वास्थ्यामुळ सांगण्यांत आली;
14. आणि तुम्हांला तसदी होण्यासारख माझ्या प्रकृतींत ज हाते त्याचा तुम्हीं धिक्कार अगर कंटाळा केला नाहीं; तर देवाच्या दूतासारिखा, खिस्त येशूसारिखा, माझा स्वीकार केला.
15. तेव्हांची तुमची तीं धन्यता कोठ? मी तुम्हांविशयीं साक्ष देता कीं साध्य असत तर तुम्हीं आपले डोळे उपटून काढून मला दिले असते.
16. तर मग तुम्हांबरोबर खर बोलता म्हणून मी तुमचा वैरी झाला आहे काय?
17. ते तुम्हांस मिळवून घेण्याची खटपट करितात पण ती शुद्ध हेतूनंे नव्हे; तर तुम्हा त्यांस मिळवून घेण्याची खटपट करावी म्हणून ते तुम्हांस वेगळे ठेवूं पाहतात.
18. तुमच्यासंबंधान योग्य बाबतींत सदासर्वदा खटपट करावी ह चांगले आहे, आणि ह मी तुम्हांजवळ आह तेव्हांच केवळ व्हाव असे नाहीं.
19. प्रिय मुलांनो, तुम्हांमध्ये खिस्ताचे स्वरुप उत्पन्न होईपर्यंत मला पुनः तुमच्यासंबंधान प्रसूतीच्या वेदना आहेत.
20. मीं आतां तुम्हांजवळ असाव व आपली वाणी बदलावी अशी माझी इच्छा आहे; कारण तुम्हांविशयी मी बुचकळîांत पडला आह.
21. जे तुम्ही नियमशास्त्राधीन व्हावयास पाहतां ते तुम्ही नियमशास्त्र ऐकत नाहीं काय, ह मला सांगा.
22. धर्मशास्त्रांत असे लिहिल आहे कीं अब्राहामाला दोन पुत्र होते, एक दासीपासून झालेला व एक स्वतंत्र स्त्रीपासून.
23. तरी दासीपासून झालेला दैहिक रीतीन आणि स्वतंत्र स्त्रीपासून झालेला वचनद्वार जन्मला.
24. ह्या गोश्टी दृश्टांतरुप आहेत; त्या स्त्रिया म्हणजे दोन करार आहेत; एक तर सीनाय डागरावरुन केलेला; तो दासांस जन्म देणारा, म्हणजे हागार आहे.
25. हागार अरबस्तानांतील सीनाय डागर आहे, आणि ती हल्लीच्या यरुशलेमाच्या जोडीची आहे; ती आपल्या मुलांबाळांसु़़द्धा दास्यांत आहे.
26. वरील यरुशलेम स्वतंत्र आहे, ती आपली माता आहे.
27. शास्त्रलेख असा आहेः मुल होत नसलेल्या वंध्ये, आनंदित हो; ज्या तुला प्रसूतिवेदना होत नाहींत ती तूं आनंदान जयघोश कर; आनंदाची आरोळी मार; कारण जिला पति आहे तिच्या मुलांपेक्षां सोडलेल्या स्त्रीचीं मुल पुश्कळ आहेत.
28. बंधुजनहो, इसहाकाप्रमाण आपण वचनाची संतति आहांे.
29. त्या वेळस देहरीत्या जन्मलेल्या इसमान आध्यात्मिकरीत्या जन्मलेल्या इसमाचा छळ केला, तसा आतांहि होत आहे.
30. पण धर्मशास्त्र काय म्हणत? ‘दासी व तिचा पुत्र यांस बाहेर घालीव; कारण दासीचा पुत्र’ स्वंतत्र स्त्रीच्या ‘पुत्राबरोबर वारीस होणारच नाहीं.’
31. यास्तव बंधुजनहो, आपण दासीची संतति नव्हा, तर स्वतंत्र स्त्रीची आहा.