1. मग येशू वल्हांडणाच्या पूर्वी सहा दिवस बेथानीस आला; ज्या लाजराला येशून मेलेल्यांतून उठविल तो तेथ होता.
2. तेथ त्यांनीं त्याच्यासाठीं जेवणावळ केली; तेव्हां मार्था सेवा करीत होती; आणि लाजर त्याच्या पंक्तीस बसणा-यांपैकीं एक होता,
3. तेव्हां मरीयेन अर्ध शेर शुद्ध जटामांसीच मोलवान् सुगंधीं तेल घेऊन येशूच्या चरणांस लाविल, आणि आपल्या केसांनीं त्याचे चरण पुसले; तेव्हां त्या सुगंधी तेलाच्या वासान घर भरुन गेल.
4. त्याला धरुन देणारा, त्याच्या शिश्यांतील यहूदा इस्कर्योत नाम एक जण म्हणाला,
5. ह सुगंधी तेल पाऊणश रुपयांस विकून ते गरिबांस कां दिले नाहीत?
6. त्याला गरिबांची काळजी होती म्हणून तो ह म्हणाला अस नाहीं; तर तो चोर असून त्याच्याजवळ डबी होती; तींत ज टाकण्यांत येई तें तो चोरुन घेत असे, म्हणून अस म्हणाला.
7. यावरुन येशून म्हटल, माझ्या उत्तरकार्याच्या दिवसांसाठीं त तिला ठेवूं द्या;
8. कारण गरीब नेहमीं तुम्हांजवळ आहेत; परंतु मी तुम्हांजवळ नेहमीं आह अस नाहीं.
9. तो तेथ आह अस यहूद्यांतील साधारण लोकांपैकीं पुश्कळांस कळल; आणि केवळ येशूकरितांच नाहीं, तर ज्या लाजराला त्यान मेलेल्यांतून उठविल होत त्यालाहि पाहण्याकरितां ते आले.
10. मुख्य याजाकांनीं लाजरालाहि जिव मारण्याचा निश्चय केला.
11. कारण त्याजमुळ पुश्कळ यहूदी त्यांना सेाडून येशूवर विश्वास ठेवीत होते.
12. दुस-या दिवशीं सणास आलेला मोठा लोकसमुदाय येशू यरुशलेमास येत आहे अस ऐकून
13. खजुरीच्या झावळîा घेऊन त्याच्या भेटीस बाहेर निघाला, आणि गजर करुन म्हणाला: ‘होसान्ना; प्रभूच्या नामान येणारा,’ इस्त्राएलाचा राजा ‘धन्यवादीत असो.’
14. येशूला लहान गाढव मिळाल्यावर त्याच्यावर तो बसला;
15. ह लिहिल्याप्रमाण घडल, त अस: ‘हे सीयोनेच्या कन्ये, भिऊं नको, पाहा, तुझा राजा गाढवीच्या शिंगरावर बसून येतो.’
16. या गोश्टी त्याचे शिश्य प्रथम समजले नव्हते; येशूच गौरव झाल्यावर त्यांस आठवण झाली कीं त्याजविशयीं या गोश्टी लिहिल्या असून त्याप्रमाण लोकांनीं त्याला केल.
17. त्यान लाजराला कबरतून बोलावून मेलेल्यांतून उठविल, त्या वेळेस जो लोकसमदाय त्याजबरोबर होता त्यान साक्ष दिली.
18. ह्यावरुनहि लोक त्याला भेटावयास गेले, कारण त्यान ह चिन्ह केल होत अस त्यांनीं ऐकल.
19. यास्तव परुशी एकमेकांस म्हणाले, तुमच कांहीं चालत नाहीं ह लक्षांत आणा; पाहा, जग त्याच्यामाग चालल आहे.
20. सणांत उपासना करावयास आलेल्या लोकांपैकीं कांही हेल्लेणी होते;
21. त्यांनीं गालीलांतील बेथसैदाकर फिलिप्प याच्याजवळ येऊन विनंति केली कीं महाराज, येशूला भेटाव अस आमच्या मनांत आहे.
22. फिलिप्पान येऊन अंद्रियाला सांगितल, आणि अंद्रिया व फिलिप्प यांनीं येऊन येशूला सांगितल.
23. येशून त्यांस म्हटल, मनुश्याच्या पुत्राच गौरव होण्याची वेळ आली आहे.
24. मी तुम्हांस खचीत खचीत सांगता, गव्हाचा दाणा जमिनींत पडून मेला नाहीं तर तो एकटाच राहतो; आणि मेला तर बहुत पीक देतो.
25. जो आपल्या जिवावर प्रीति करितो तो त्याला मुकेल; आणि जो या जगांत आपल्या जिवाचा द्वेश करतो तो त्याच सार्वकालिक जीवनासाठीं रक्षण करील.
26. जर कोणी माझी सेवा करील तर त्यान मला अनुसराव; म्हणजे जेथ मी आहे तेथ माझा सेवकही असेल; कोणी माझी सेवा करील तर पिता त्याचा मान करील.
27. आतां माझा जीव व्याकुळ झाला आहे; मी काय बोलूं?
28. हे पित्या या घटकेपासून माझ रक्षण कर; तरी मी यासाठींच या घटकत आला आह; हे पित्या, तूं आपल्या नामाच गौरव कर. तेव्हां अशी आकाशवाणी झाली कीं मीं त गौरविल आहे आणि पुनःहि गौरवीन.
29. तेव्हां जे लोक उभ राहून ऐकत होते ते म्हणाले, गर्जना झाली; दुसरे म्हणाले, त्याच्याबरोबर देवदूत बोलला.
30. येशून उत्तर दिल, ही वाणी मजसाठीं नाहीं, तर तुम्हांसाठीं झाली. आतां या जगाचा न्याय होतो;
31. आतां या जगाचा अधिकारी बाहेर टाकिला जाईल.
32. मला पृथ्वीपासुन उंच केल तर मी आपणाकडे सर्वांस ओढीन.
33. आपण कोणत्या मरणान मरणार ह सुचविण्याकरितां तो अस बोलला.
34. यास्तव लोकांनीं त्याला विचारिल, खिस्त सर्वकाळ राहील अस आम्हीं नियमशास्त्रांतून ऐकल आहे; तर मनुश्याच्या पुत्राला उंच केल पाहिजे अस आपण कस म्हणतां? हा मनुश्याचा पुत्र आहे तरी कोण?
35. यावरुन येशून त्यांस म्हटल, आणखी थोडा वेळ तुम्हांमध्य उजेड आहे, तुम्हांस अंधारांन गांठू नये म्हणून तुम्हांस उजेड आहे तोपर्यंत चाला; कारण जो अंधारांत चालतो त्याला आपण कोठ जाता ह कळत नाहीं;
36. तुम्हीं उजेडाचे पुत्र व्हाव म्हणून तुम्हांस उजेड आहे तापर्यंत उजेडावर विश्वास ठेवा. येशू या गोश्टी बोलला आणि निघून जाऊन त्यांच्यापासून गुप्त राहिला;
37. त्यान त्यांच्यासमोर इतकीं चिन्ह केलीं असतांहि त्यांनी त्याजवर विश्वास ठेविला नाहीं;
38. यासाठीं कीं यशया संदेश्ट्यान जी गोश्ट सांगितली होती ती पूर्ण व्हावी; ती अशी: प्रभू, आम्हीं ऐकलेल्या वार्तेवर कोणीं विश्वास ठेविला आहे? परमेश्वराचा भुज कोणास प्रगट झाला आहे?
39. यामुळ त्यांच्यान विश्वास ठेववेना; यषया आणखी म्हणाला:
40. त्यांनी डोळîांनीं पाहूं नये, अंतःकरणान समजूं नये, वळूं नये व मीं त्यांस बर करुं नये, म्हणून त्यान त्यांचे डोळे अंधळे केले व त्यांच अंतःकरण कठीण केल आहे.
41. यशयान त्याच गौरव पाहिल म्हणून अस म्हटल, आणि तो त्याजविशयीं बोलला.
42. अस असूनहि अधिका-यांतून देखील पुश्कळ जणांनीं त्याजवर विश्वास ठेविला, परंतु आपण सभाबहिश्कृत होऊं नये म्हणून परुश्यांमुळ त्यांनीं ह कबूल केल नाहीं;
43. कारण त्यांस देवाकडील गौरवापेक्षां मानवाकडील गौरव अधिक आवडल.
44. तेव्हां येशू उच्च स्वरान म्हणाला, जो मजवर विश्वास ठेवितो तो मजवर विश्वास ठेवीत नाहीं, तर ज्यान मला पाठविल त्याजवर ठेवितो;
45. आणि जो मला पाहतो तो, ज्यान मला पाठविल त्याला पाहतो.
46. मी जगांत प्रकाश असा झालो आह, यासाठीं कीं मजवर विश्वास ठेवणा-या कोणींहि अंधारांत राहूं नये.
47. माझीं वचन ऐकून कोणी पाळीत नाहीं तर त्याचा न्याय मी करीत नाहीं, कारण मी जगाचा न्याय करण्यासाठीं नाही, तर जगाच तारण करण्यासाठीं आला.
48. जो मला अव्हेरितो व माझ्या वचनांचा स्वीकार करीत नाहीं त्याचा न्याय करणारा एक जण आहे; ज वचन मीं सांगितल तच शेवटल्या दिवशीं त्याचा न्याय करील.
49. कारण मी आपल्या मनच बोलला नाहीं, तर मीं काय सांगाव व काय बोलाव यांविशयीं ज्या पित्यान मला पाठविल त्यानच मला आज्ञा दिली आहे.
50. त्याची आज्ञा सार्वकालिक जीवन आहे ह मला ठाऊक आहे; यास्तव ज कांहीं मी बोलता त पित्यान मला सांगितल्याप्रमाण बोलता.