1. त्यान सातवा शिक्का फोडिल्यावर स्वर्गांत सुमार अर्धा तासपर्यंत निवांत झाल.
2. तेव्हां देवासमोर उभे राहणारे सात देवदूत मीं पाहिले; त्यांस सात करणे दिले होते.
3. मग दुसरा एक देवदूत येऊन ‘वेदीपुढ उभा राहिला,’ त्याच्याजवळ सोन्याच धुपाटण होत; आणि सर्व पवित्र जनांच्या ‘प्रार्थनांसह’ राजासनासमोरच्या सोन्याच्या वेदीवर ‘धूप’ ठेवण्याकरितां त्याजवळ तो ‘धूप’ पुश्कळ दिला होता.
4. देवदूताच्या हातांतून धुपाचा धूर पवित्र जनांच्या ‘प्रार्थनांसह’ देवासमोर वर चढला.
5. तेव्हां देवदूतान धुपाटण घेऊन त्यांत ‘वेदीवरचा अग्नि भरुन’ पृथ्वीवर टाकिला, ता ‘गर्जंना, वाणी, विजा’ व भूमिकंप हीं झालीं.
6. मग ज्या सात देवदूतांजवळ सात करणे होते ते वाजविण्यास ते सिद्ध झाल.
7. पहिल्या देवदूतान करणा वाजविला तो रक्तमिश्रित ‘गारा व अग्नि उत्पन्न्ा होऊन त्यांची पृथ्वीवर’ वृश्टि झाली; तेव्हां पृथ्वीचा तृतीयांश जळून गेला, झाडांचा तृतीयांश जळून गेला व सर्व हिरव गवत जळून गेल.
8. दुस-या देवदूतान करणा वाजविला, ता ‘अग्नीन पेटलेल्या’ मोठ्या ‘डांेगरासारिख’ समुद्रांत कांहीं टाकिल गेल; समुद्राच्या तृतीयांशाचे ‘रक्त झाल;’
9. आणि समुद्रांतल्या उत्पत्तींतील तृतीयांश प्राणी मरण पावले; तसच तृतीयांश तारवांचा नाश झाला.
10. तिस-या देवदूतान करणा वाजविला ता मशालीसारखा पेटलेला मोठा ‘तारा आकाशांतून खालीं पडला.’ तो नद्यांच्या तृतीयांशावर व पाण्याच्या झ-यावर पडला;
11. त्या ता-याच नांव कडूदवणा; आणि पाण्याच्या तृतीयांशाचा कडूदवणा झाला; आणि त्या पाण्यान मनुश्यांपैकीं पुश्कळ मेलीं, कारण त कडू झाल होत.
12. चवथ्या देवदूतान करणा वाजविला, ता सूर्याचा तृतीयांश, चंद्राचा तृतीयांश व ता-यांचा तृतीयांश यांवर प्रहार झाला; त्यांचा तृतीयांश अंधकारमय व्हावा आणि दिवसाच्या तस रात्रीच्याहि तृतीयांशांत प्रकाश पडूं नये म्हणून अस झाल.
13. मीं पाहिल ता एक गरुड अंतराळाच्या मध्यभागीं उडतांना दृश्टीस पडला; त्यास मोठ्यान अस म्हणतांना मीं ऐकलः जे तीन देवदूत करणा वाजविणार आहेत त्यांच्या करण्याच्या होणा-या ध्वनीन पृथ्वीवर राहणा-या जणांवर अनर्थ, अनर्थ, अनर्थ येणार !