1. प्रत्येक जणान वरिश्ठ अधिका-यांस मान्य असाव; कारण देवापासून नाहीं असा अधिकारच नाहीं; जे अधिकारी आहेत ते देवान नेमिलेले आहेत.
2. यास्तव जो अधिकाराला आड येतो तो देवाच्या व्यवस्थेस आड येतो; आणि आड येणा-यांस दंड प्राप्त होईल.
3. चांगल्या कामास अधिका-यांची भीति आहे अस नाहीं तर वाईट कामास आहे. तर अधिकाराची भीति नसावी अशी तुझी इच्छा आहे काय? योग्य त कर म्हणजे त्याच्या योग तुझी वाहवा होईल;
4. कारण तुझ्या हितासाठीं तो देवाचा सेवक आहे; तरी ज वाईट त तूं केल्यास त्याची भीति बाळग; कारण तो तरवार व्यर्थ धारण करणारा नव्हे; तर क्रोध दाखविण्याकरितां वाईट करणाराचा सूड घेणारा असा तो देवाचा सेवक आहे.
5. यास्तव क्रोधामुळ केवळ नाहीं, तर मनाच्या विवेकामुळ आज्ञत राहण अगत्य आहे.
6. या कारणास्तव तुम्ही करहि देतां; कारण ते देवाची सेवा करणारे आहेत, व ते याच सेवत तत्पर असतात.
7. ज्यांचे देण त्या सर्वांला भरुन द्या; ज्याला कर त्याला कर, ज्याला जकात त्याला जकात, ज्याला भय त्याला भय, ज्याला सन्मान त्याला सन्मान द्या.
8. एकमेकांवर प्रीति करण यांशिवाय कोणाचे ऋणी असूं नका; कारण जो दुस-यावर प्रीति करितो तो नियमशास्त्र पूर्णपण पाळितो.
9. व्यभिचार करुं नको, मनुश्यहत्या करुं नको, चोरी करुं नको, लोभ धरुं नको, या आज्ञांचा आणि दुसरी कांही आज्ञा असली तर तिचाहि सारांश, ‘जशी आपणावर तशी आपल्या शेजा-यावर प्रीति कर,’ या वचनांत आहे.
10. प्रीति शेजा-याच कांही वाइट करीत नाहीं म्हणून प्रीति ही नियमशास्त्र पूर्णपण पाळण आहे.
11. समय ओळखून ह करा, कारण तुम्हीं आतां झोपतून उठावंे अशी वेळ आली आहे; आपण विश्वास ठेविला तेव्हांपेक्षां तारण आतां आपल्याजवळ आल आहे.
12. रात्र सरत येऊन दिवस जवळ आला आहे; म्हणून आपण अंधकाराचीं कर्मे टाकून द्यावीं, आणि प्रकाशाची शस्त्रसामुग्री धारण करावी.
13. दिवसाढवळîां साजेल अस आपण शिश्टाचारान चालाव. दंगलांत व मद्याच्या धुंदीत, विलासांत व कामासक्तींत, कलहांत व मत्सरांत नसाव;
14. तर तुम्ही प्रभु येशू खिस्ताला परिधान करा, आणि देहवासना तृप्त करण्यासाठीं तरतूद करुं नका.