1. मी खिस्तामध्य सत्य बोलता, असत्य बोलत नाहीं, माझ मनहि पवित्र आत्म्यामध्य मजबरेाबर साक्ष देत कीं
2. माझ्या अंतःकरणांत मोठा खेद व अखंड वेदना आहेत.
3. कारण माझे बंधुजन म्हणजे देहसंबंधान माझे गोत्रज ह्यांच्यासाठीं मीं स्वतः खिस्तापासून उत्सृश्ट व्हाव, अशी इच्छा करावीशी वाटलीं;
4. ते इस्त्राएली आहेत; त्यांस दत्तकमणा, ईश्वरी तेज, करारमदार, शास्त्रदान, उपासना व वचन हीं आहेत;
5. महान् पूर्वजहि त्यांचे आहेत; व त्यांजपासून देहसंबंधान खिस्त आहे, तो सर्वांवर आहे; युगानुयुग धन्यवादित देव, आमेन.
6. देवाच वचन व्यर्थ झाल अस नाहीं, कारण इस्त्राएलाची संतति सर्व इस्त्राएल नाहींत;
7. आणि ते अब्राहामाच संतान आहेत म्हणून ते सर्व त्यांचीं मुलबाळ आहेत अस नाहीं, तर ‘इसहाकाच्या वंशाला तुझ सुतान म्हणतील;’
8. म्हणजे देहद्वार झालेली मुलेबाळ देवाचीं मुलेबाळ आहेत अस नाहीं; तर वचनाचीं मुलबाळच संतान अशीं मोजण्यांत येतात.
9. कारण ‘पुढ याच दिवसांत मी येईन तेव्हां सारेला पुत्र होईल’ हे वाक्य वचनरुप आहे.
10. इतकच नव्हे, तर रिबकाहि एकापासून म्हणजे आपला पूर्वज इसहाक याजपासून गरोदर राहिल्यावर,
11. मुल अजून जन्मलीं नव्हतीं, व त्यांनी कांही बरवाईट केल नव्हत तेव्हां, देवाचा जो संकल्प निवडणुकींंन असतो, तो कर्मांमुळ नव्हे, तर पाचारण करणा-याच्या इच्छेन कायम राहावा म्हणून,
12. तिला सांगण्यांत आल कीं ‘वडील धाकट्याची सेवा करील.’
13. तसंेच ‘मीं याकोबावर प्रीति केली, आणि एसावाचा द्वेश केला,’ असाहि शास्त्रलेख आहे.
14. तर आपण काय म्हणाव? देवाच्या ठायी अन्याय आहे काय? अस अगदीं नाहीं.
15. तो मोशाला म्हणतो, ‘मी ज्याच्यावर दया करीन त्याच्यावर करीन, आणि ज्याच्यावर करुणा करीन त्याच्यावर करीन.’
16. ह तर इच्छा बाळगणा-याकडे नाहीं व धावणा-याकेहि नाहीं, तर दया करणारा देव याजकडे आहे.
17. शास्त्रलेख फारोला अस सांगतो: ‘याजकरितां मीं तुला पुढ केल आहे कीं तुझ्यावर मी आपला पराक्रम दाखवावा आणि माझ नाम सर्व पृथ्वीवर प्रख्यात व्हाव.’
18. यावरुन तो पाहिजे त्याच्यावर दया करितो, आणि पाहिजे त्याला कठीण करिता.
19. ह्यावर तूं मला म्हणशील, तर मग तो कां दोश लावितो? त्याच्या संकल्पाला कोण आड येतो?
20. हे मानवा, जो तूं देवाला उलटून बोलतोस तो तूं कोण आहेस? घडलेली वस्तु घडणा-याला, तूं मला अस कां केल, अस म्हणेल काय?
21. एकाच गोळîाच एक पात्र उत्तम कामासाठीं व एक हलक्या कामासाठीं कराव असा कंुभाराला मातीवर अधिकार नाहीं काय?
22. आपला क्रोध दर्शवावा व आपल सामर्थ्य व्यक्त कराव अस देवाच्या मनांत असल्यामुळ नाशासाठीं सिद्ध झालेल्या क्रोधाच्या पात्रांच मोठ्या धीरान त्यान सहन केल,
23. यासाठीं कीं ज्या आपल्याला यहूद्यांतून केवळ नव्हे तर विदेशी लोकांतूनहि पाचारण झाले, त्यांजविशयीं, म्हणजे त्यान पूर्वी गौरव करण्यासाठीं सिद्ध केलेल्या दयेच्या पात्रांविशयीं आपल्या गौरवाची विपुलता कळवावी, अस असल तर काय?
25. तो होशेयच्या पुस्तकांत हहि म्हणतो, जे माझे लोक नव्हत त्यांस मी आपले लोक म्हणेन; आणि जी प्रिय नाहीं तिला प्रिय म्हणेन;
26. आणि अस होईल कीं तुम्ही माझे लोक नव्हां अस जेथंे म्हणत तेथ त्यांस जीवंत देवाच पुत्र अस म्हणतील.
27. यशयानहि इस्त्राएलाविशयीं उच्च वाणीन असे उद्गार काढले आहेत: जरी ‘इस्त्राएल लोकांची संख्या समुद्राच्या वाळूसारखी आहे, तरी शेश मात्र तारण पावेल;
28. कारण प्रभु आपल वचन आटोपत घेऊन व समाप्त करुन पृथ्वीवर सिद्धीस नेईल.’
29. त्याप्रमाण यशयान पूर्वीहि म्हटल: जर सेनाधीश प्रभून आम्हांसाठीं बीज राहूं दिल नसत, तर आम्ही सदोमासारखे झाला असता, व गमो-याप्रमाण बनला असतांे.
30. तर मग आपण काय म्हणाव? अस कीं ज विदेशी लोक नीतिमत्त्वाच्या माग लागले नव्हते त्यांस नीतिमत्त्व, म्हणज ज नीतिमत्त्व विश्वासद्वार आहे त, प्राप्त झाल;
31. परंतुु इस्त्राएल लोक नीतिमत्त्वाच्या नियमामाग लागले होते तरी ते त्या नियमापर्यंत जाऊन पोहंचले नाहींत.
32. कां नाहींत? कारण विश्वासान नव्हे, तर कर्मांनी कार्य होईल अस समजून ते त्याच्या माग लागले. त्याला ठेच लागण्याच्या धाड्याची ठेच लागली;
33. असा शास्त्रलेख आहे: पाहा, मी सीयोनांत ठेच लागण्याचा धाडा व अडखळण्याचा खडक ठेविता; त्याजवर जो विश्वास ठेवील तो फजीत होणार नाहीं.