1. O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
2. Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
3. Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
4. Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
5. Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
6. I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
7. Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
8. Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
9. Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
10. Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
11. Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
12. Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
13. Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
14. Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
15. Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
16. kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
17. Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
18. Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
19. sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
20. për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
21. me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
22. kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t'i shërbyer Zotit.
23. Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
24. Kam thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
25. Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
26. ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t'i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
27. Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
28. Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".
| 
