1. Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.
2. Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.
3. Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)
4. U kam thënë fodullëve: "Mos u mburrni!", dhe të pabesëve: "Mos u bëni hundëpërpjetë!
5. Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë".
6. Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.
7. Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.
8. Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.
9. Por unë do të shpall përjetë dhe do t'i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.
10. Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.
| 
