La Psalmaro, Chapter 17

1. Pregxo de David. Auxskultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion, Donu orelon al mia pregxo el ne malsincera busxo.    2. De Vi venos mia jugxo; Viaj okuloj rigardos la veremecon.    3. Vi esploras mian koron, ekzamenas gxin en la nokto; Vi elprovas min, Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus, Sed kio ne volus eliri el mia busxo.    4. Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via busxo, Mi gardis min de vojoj kontrauxlegxaj.    5. Miaj pasxoj tuj sekvas en Viaj postesignoj, miaj piedoj ne sxanceligxas.    6. Mi vokas al Vi, cxar Vi respondos al mi, ho Dio; Klinu al mi Vian orelon kaj auxdu mian parolon.    7. Montru Vian mirindan favorkorecon, Vi, kiu per Via dekstra mano helpas la fidantojn kontraux la atakantoj.    8. Gardu min kiel la pupilon de la okulo, Per la ombro de Viaj flugiloj kasxu min    9. De la malbonuloj, kiuj atakas min, De miaj malamikoj, kiuj cxirkauxe insidas kontraux mia animo.    10. Sian koron ili fermis, Per sia busxo ili parolas fiere.    11. Kien ni iras, ili nin cxirkauxas; Siajn okulojn ili direktas, por jxeti nin sur la teron.    12. Li similas leonon, kiu avidas akiron, Kaj leonidon, kiu sidas en kasxita loko.    13. Levigxu, ho Eternulo, antauxvenu kaj renversu lin; Savu mian animon kontraux la malbonulo per Via glavo,    14. Kontraux la homoj, ho Eternulo, per Via mano, Kontraux la homoj de cxi tiu mondo, kiuj havas sian parton en la nuna vivo, Kaj kies ventron Vi plenigis per Viaj trezoroj, Ke iliaj filoj estos sataj kaj ili lasos restajxon por siaj infanoj.    15. Kaj mi en pieco rigardos Vian vizagxon; Vekigxante, mi satigxos per Via bildo.