Ψαλμοί, Chapter 120

1. ‘Ωιδη των Αναβαθμων.’ Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.    2. Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.    3. Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;    4. Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.    5. Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ·    6. Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.    7. Εγω αγαπω την ειρηνην· αλλ' οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.