1. ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην
2. και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον
3. ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον
4. στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη
5. και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου
6. ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει
7. ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην
8. μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης
9. ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη
10. εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον
11. μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει
12. μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου
13. παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον
14. αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου
15. εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας
16. παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου
17. εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω
18. οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα
19. και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου
20. ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν
| 
