1. κυριε ο θεος αινεσω τω ονοματι σου εν αγαλλιασει εν μεσω επισταμενων τα κριματα σου τα δικαια
2. οτι συ χρηστος και ελεημων η καταφυγη του πτωχου εν τω κεκραγεναι με προς σε μη παρασιωπησης απ' εμου
3. ου γαρ ληψεται τις σκυλα παρα ανδρος δυνατου και τις ληψεται απο παντων ων εποιησας εαν μη συ δως
4. οτι ανθρωπος και η μερις αυτου παρα σου εν σταθμω ου προσθησει του πλεονασαι παρα το κριμα σου ο θεος
5. εν τω θλιβεσθαι ημας επικαλεσομεθα σε εις βοηθειαν και συ ουκ αποστρεψη την δεησιν ημων οτι συ ο θεος ημων ει
6. μη βαρυνης την χειρα σου εφ' ημας ινα μη δι' αναγκην αμαρτωμεν
7. και εαν μη επιστρεψης ημας ουκ αφεξομεθα αλλ' επι σε ηξομεν
8. εαν γαρ πεινασω προς σε κεκραξομαι ο θεος και συ δωσεις μοι
9. τα πετεινα και τους ιχθυας συ τρεφεις εν τω διδοναι σε υετον ερημοις εις ανατολην χλοης
10. ητοιμασας χορτασματα εν ερημω παντι ζωντι και εαν πεινασωσιν προς σε αρουσιν προσωπον αυτων
11. τους βασιλεις και αρχοντας και λαους συ τρεφεις ο θεος και πτωχου και πενητος η ελπις τις εστιν ει μη συ κυριε
12. και συ επακουση οτι τις χρηστος και επιεικης αλλ' η συ ευφραναι ψυχην ταπεινου εν τω ανοιξαι χειρα σου εν ελεει
13. η χρηστοτης ανθρωπου εν φειδοι και η αυριον και εαν δευτερωση ανευ γογγυσμου και τουτο θαυμασειας
14. το δε δομα σου πολυ μετα χρηστοτητος και πλουσιον και ου εστιν η ελπις επι σε ου φεισεται εν δοματι
15. επι πασαν την γην το ελεος σου κυριε εν χρηστοτητι
16. μακαριος ου μνημονευει ο θεος εν συμμετρια αυταρκειας εαν υπερπλεοναση ο ανθρωπος εξαμαρτανει
17. ικανον το μετριον εν δικαιοσυνη και εν τουτω η ευλογια κυριου εις πλησμονην εν δικαιοσυνη
18. ευφρανθειησαν οι φοβουμενοι κυριον εν αγαθοις και η χρηστοτης σου επι ισραηλ εν τη βασιλεια σου
19. ευλογημενη η δοξα κυριου οτι αυτος βασιλευς ημων πσσολ εν ελπιδι τω σαλωμων
| 
