1. διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και χριστου ιησου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου
2. κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον παρακαλεσον επιτιμησον εν παση μακροθυμια και διδαχη
3. εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην
4. και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται
5. συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον
6. εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της αναλυσεως μου εφεστηκεν
7. τον καλον αγωνα ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα
8. λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασι τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου
9. σπουδασον ελθειν προς με ταχεως
10. δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλλιαν τιτος εις δαλματιαν
11. λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν
12. τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον
13. τον φαιλονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας
14. αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου
15. ον και συ φυλασσου λιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις
16. εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη
17. ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσιν παντα τα εθνη και ερυσθην εκ στοματος λεοντος
18. ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
19. ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον
20. εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα
21. σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες
22. ο κυριος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμωνινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθον εξηρτισμενος
| 
