1. και εισηλθεν παλιν εις συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
2. και παρετηρουν αυτον ει εν τοις σαββασιν θεραπευει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
3. και λεγει τω ανθρωπω τω την ξηραν χειρα εχοντι εγειρε εις το μεσον
4. και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθον ποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων
5. και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συνλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου
6. και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιησαν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
7. και ο ιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν εις την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας και απο της ιουδαιας ηκολουθησαν
8. και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον
9. και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον
10. πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας
11. και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζον λεγοντες οτι συ ει ο υιος του θεου
12. και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν
13. και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον
14. και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν
15. και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν τα δαιμονια
16. και εποιησεν τους δωδεκα και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον
17. και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανηργες ο εστιν υιοι βροντης
18. και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον
19. και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτον και ερχεται εις οικον
20. και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγειν
21. και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη
22. και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
23. και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
24. και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη
25. και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη σταθηναι
26. και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον εμερισθη και ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει
27. αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
28. αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα αν βλασφημησωσιν
29. ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εσται αιωνιου αμαρτηματος
30. οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
31. και ερχεται η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτον
32. και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου εξω ζητουσιν σε
33. και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
34. και περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
35. ος αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μητηρ εστιν
| 
