1. In finem, filiis Core. Psalmus.
2. Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
3. quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
4. Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
5. Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam.
6. Cur timebo in die mala ? Iniquitas calcanei mei circumdabit me.
7. Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
8. Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam,
9. et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ;
10. et vivet adhuc in finem.
11. Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes. Simul insipiens et stultus peribunt ; et relinquent alienis divitias suas ;
12. et sepulchra eorum domus illorum in æternum, tabernacula eorum in progenie et progenie ; vocaverunt nomina sua in terris suis.
13. Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
14. Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt.
15. Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
16. Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.
17. Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus ;
18. quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
19. Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
20. Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen.
21. Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
| 
