1. नंतर ते अंफिपुली व अपुल्लोनिया यांच्यामधून जाऊन थेस्सलनीकास गेले, तेथ यहूद्यांच सभास्थान होत;
2. तेथ पौलान आपल्या परिपाठाप्रमाण त्यांजकडे जाऊन शास्त्रावरुन तीन शब्बाथ त्यांच्याबरोबर संवाद केला.
3. त्यान धर्मशास्त्राचा उलगडा करुन प्रतिपादन केल कीं खिस्तान दुःख सोसाव व मेलेल्यांमधून पुनः उठाव ह्याच अगत्य होत, आणि ज्या येशूची मी तुम्हांला घोशणा करिता तोच तो खिस्त आहे.
4. तेव्हां त्यांच्यातील कित्येक जण, भक्तिमान् हेल्लेणी यांचा मोठा समुदाय व ब-याच श्रेश्ठ स्त्रिया यांची खात्री होऊन तीं पौल व सीला यांस येऊन मिळालीं;
5. परंतु यहूद्यांनी हेव्यान आपणांकडे कांही बाजाराचे लुच्चे लोक घेऊन व घोळका जमवून नगरांत बंडाळी केली; आणि यासोनाच्या घरावर हल्ला करुन त्यांस लोकांकडे बाहेर काढवून आणण्याची खटपट करुन पाहिलंे;
6. परंतु त्यांचा शोध लागला नाहीं, तेव्हां त्यांनी यासोन व कित्येक बंधु यांस नगराच्या अधिका-यांकडे ओढीत नेऊन आरडाओरड करुन म्हटल, ज्यांनीं जगाची उलटापालट केली ते येथहि आले आहेत;
7. त्यांस यासोसान आपल्या घरांत घेतल आहे, आणि हे सर्व कैसराच्या हुकूमाविरुद्ध वागतात, म्हणजे येशू म्हणून कोणीएक दुसरा राजा आहे अस म्हणतात.
8. ह ऐकवून त्यांनी लोकांस व शहराच्या अधिका-यांस खवळून सोडल.
9. मग त्यांनीं यासोनाचा व इतरांचा जामीन घेऊन त्यांस मोकळ केल.
10. यावर बंधुजनांनीं पौल व सीला यांस लागलच रातोरात बिरुयास पाठविल; ते तेथे पोहंचल्यावर यहूद्यांच्या सभास्थानांत गेले.
11. तेथील लोक थेस्सलनीकांतल्या लोकांपेक्षा मोठ्या मनाच होते; त्यांनीं मोठ्या उत्सुकतेन वचनाचा स्वीकार केला, आणि या गोश्टी अशाच आहेत काय याविशयीं ते शास्त्रांत प्रतिदिवशीं शोध करीत गेले.
12. यावरुन त्यांतील बहुतांनी व हेल्लेणी कुलीन स्त्रिया व पुरुश यांतील ब-याच जणांनी विश्वास धरिला.
13. पौल देवाच वचन बिरुयांतहि सांगत आहे ह थेस्सलनीकांतल्या यहूद्यांस समजल, तेव्हां त्यांनीं तिकडेहि जाऊन लोकांस खवळून चेतविल.
14. 1त्यावरुन बंधुवर्गान पौलाला समुद्राकडे जाण्यास लागलच पाठविल; आणि सीला व तीमथ्य हे तेथ राहिले.
15. तेव्हां पौलाला पोहंचविणा-यांनीं त्याला अथेनैपर्यंत नेल; आणि सीला व तीमथ्य यांनीं आपणांकडे होईल तितक लवकर याव अशी त्याची आज्ञा घेऊन ते निघाले.
16. पौल अथेनैस त्यांची वाट पाहत असतां, त नगर मूर्तींनीं भरलेल पाहून त्याच्या मनाचा संताप झाला.
17. यामुळ तो सभास्थानांत यहूद्यांबरोबर, भक्तिमान् लोकांबरोबर आणि बाजारांत जे त्याला आढळत त्यांजबरोबर प्रतिदिवशीं वाद करीत असे.
18. तेव्हां एपिकूरपंथी व स्तोयिकपंथी यांच्यांतील कित्येक तत्त्वज्ञानी लोक त्याला आडवे आले. कित्येक म्हणाले, हा बडबड्या काय बोलतो? दुसर म्हणाले, हा परक्या देवांची घोशणा करणारा दिसतो; कारण तो त्यांस येशू व पुनरुत्थान यांविशयीं सुवार्ता गाजवीत असे.
19. नंतर त्यंानीं त्याला धरुन अरीयपगावर नेऊन म्हटल, तूं ह दिलेल नव शिक्षण काय आहे ह आम्हांस कळविशील काय?
20. कारण तूं आम्हांस अपरिचीत गोश्टी ऐकवीत आहेस, त्यांचा अर्थ काय ह समजाव अशी आमची इच्छा आहे.
21. (सर्व अथेनैकर व तेथ राहणारे परके लोक ह्यांना कांही नवलविशेश सांगण किंवा ऐकण याशिवाय इतर कशांतहि आपला काळ घालविण होत नसे.)
22. तेव्हां पौल अरीयपगाच्या मध्यभागीं उभा राहून म्हणाला: अहो अथेनैकरांनो, तुम्ही देवदैवतांला फार मान देणारे आहां अस मला दिसत.
23. कां तर मीं फिरतां फिरतां तुमच्या पूज्य वस्तु पाहिल्या, त्यांत ‘अज्ञात देवाला’ हीं अक्षर लिहिलेलीं वेदी मला आढळली. ज्याच तुम्ही न ओळखतां भजन करितां त मी तुम्हांला जाहीर करिता.
24. ज्या देवान जग व त्यांतल अवघ केल तो आकाशाचा व पृथ्वीचा प्रभु आहे, म्हणून तो हातांनीं बांधिलेल्या मंदिरांत राहत नाहीं;
25. आणि त्याला कांही उण आहे, म्हणून मनुश्यांच्या हातांनीं त्याची सेवा घडावी अस नाहीं; तर जीवन, प्राण व सर्व कांही तोचा सर्वांस देतो;
26. आणि एकापासून मनुश्यांचीं सर्व राश्टेªं उत्पन्न करुन त्यांनीं सगळîा भूपृश्ठावर राहाव अस त्यान केल, आणि त्यांचे नेमलेले समय व त्यांच्या वस्तीच्या सीमा त्यान ठरविल्या;
27. अशासाठीं कीं त्यांनी देवाचा शोध करावा, म्हणजे चाचपडत चाचपडत त्याला कस तरी मिळवून घ्याव. तो आपल्यांतल्या कोणाएकापासूनहि एूर नाहीं;
28. कारण आपण त्यांत जगता, वागता, व आहा; तसच तुमच्या कवींपैकींहि कित्येकांनीं म्हटले आहे, ‘आपण त्याचा वंश आहा.’
29. तर आपण दैवी वंश असतांना, मनुश्याच्या चातुर्यान व कल्पनेन कोरलेल सोन, रुप किंवा पाशाण ह्यांच्या आकृतीसारिखा देव आहे अस आपल्याला वांटू नये.
30. अज्ञानाच्या काळांची देवान उपेक्षा केली, परंतु आतां सर्वांनीं सर्वत्र पश्चाताप करावा अशी तो मनुश्यांस आज्ञा करितो.
31. त्यान असा एक दिवस नेमस्त केला आहे कीं त्या दिवशीं आपण नेमिलेल्या मनुश्याच्या द्वार तो जगाचा न्यायनिवाडा नीतिमत्वान करवील; त्यान त्याला मेलेल्यांमधून उठवून याविशयींच प्रमाण सर्वांस पटविल आहे.
32. तेव्हां मृतांच्या पुनरुत्थानाविशयीं ऐकून कित्येकांनी थट्टा केली; कित्येक म्हणाले, यांविशयीं आम्ही तुझ पुनः आणखी ऐकूं.
33. इतक झाल्यावर पौल त्यांच्यामधून निघून गेला.
34. तरी त्यास चिकटून राहून कित्येक मनुश्यांनीं विश्वास धरिला; त्यांत दिओनुस्य अरीयपगीयकर, दामारि नाम कोणी स्त्री, व त्यांच्याबरोबर इतर कित्येक होते.
| 
