1. अहो धनवानांनो, जे कश्ट तुम्हांला होणार त्यांविशयी आक्रोश करीत रडा.
2. तुमच धन नासल आहे, व तुमच्या वस्त्रांला कसर लागली आहे.
3. तुमच सोन व तुमच रुप यांस जंग चढला आहे; त्यांचा तो जंग तुम्हांविरुद्ध साक्ष होईल, आणि तो ‘अग्नी’ सारखा तुमचा देह खाईल. ‘तुमच धन सांठविण,’ शेवटल्या दिवसांत झाल.
4. पाहा, ज्या कामक-यांनीं तुमचीं शेत कापिलीं आहेत त्यांची तुम्हीं अडकवून ठेविलेली ‘मजुरी ओरडत आहे;’ आणि कापणा-याच्या आरोळया ‘सेनाधीश प्रभूच्या कानीं’ गेल्या आहेत.
5. तुम्हीं पृथ्वीवर चैनबाजी व विलास केला आहे; ‘वधाच्या दिवशीं’ तुम्हीं आपल्या मनाची तृप्ति केली आहे.
6. धार्मिकांस तुम्हीं दोशी ठरविल, त्याचा घात केला; तो तुम्हांस ‘अडवीत’ नाहीं.
7. अहो बंधंूनो, प्रभूच्या आगमनापर्यत धीर धरा. पाहा, शेतकरी भूमीच्या मोलवान् पिकाची वाट पाहत असतां, त्यास ‘पहिला व शेवटला पाऊस’ मिळेपर्यंत त्याविशयीं, तो धीर धरितो.
8. तुम्हीहि धीर धरा, आपलीं अंतःकरण स्थिर करा, कारण प्रभूचें आगमन जवळ आल आहे.
9. बंधूंनो, तुम्हीं दोशी ठरुं नये म्हणून एकमेकांवर चिडून कुरकुर करुं नका; पाहा; न्यायाधीश दारानजीक उभा आहे.
10. बंधंूनो, जे संदेश्टे प्रभूच्या नामान बोलले त्याच दुःखसहन व त्यांचा धीर यांविशयीं कित्ता घ्या.
11. पाहा, ‘ज्यांनी सहन केल त्यांस आपण धन्य म्हणता;’ तुम्हीं ईयोबाच्या धीराविशयीं ऐकल आहे, आणि प्रभूकडून जो त्याचा शेवट झाला तो पाहिला आहे; यावरुन ‘प्रभु फार कनवाळू व दयाळू’ आहे ह तुम्हीं पाहिल.
12. माझ्या बंधंूनो, मुख्यतः शपथ वाहूं नका; स्वर्गाची, पृथ्वीची किंवा कोणतीहि दुसरी शपथ वाहूं नहा; तुम्हीं दोशी ठरुं नये म्हणून तुम्हांस होय म्हणावयाच तर होय म्हणा; नाहीं म्हणावयाच तर नाहीं म्हणा.
13. तुम्हांपैकीं कोणी दुःख भोगीत आहे काय? त्यान प्रार्थना करावी. कोणी आनंदित आहे काय? त्यान स्तोत्र गावीं.
14. तुम्हांपैकी कोणी दुखणाईत आहे काय? त्यान मंडळीच्या वडिलांना बोलवाव, आणि त्यांनी प्रभूच्या नामान त्याला तेल लावाव व त्याजवर ओणवून प्रार्थना करावी;
15. विश्वासाची प्रार्थना दुखणाइतास वांचवील, प्रभू त्याला उठवील, आणि त्यान पाप केलीं असली तरी त्याला क्षमा होईल.
16. यास्तव तुम्हीं निरोगी व्हाव म्हणून आपलीं पातक एकमेकांजवळ कबूल करुन एकमेकांसाठी प्रार्थना करा. धार्मिकाची प्रार्थना कार्य करण्यांत फार प्रबळ असते.
17. एलिया आपल्यासारख्या स्वभावाचा मनुश्य होता; त्यान पाऊस पडूं नये अशी आग्रहान प्रार्थना केली, आणि साडेतीन वर्शेपर्यंत पृथ्वीवर पाऊस पडला नाहीं.
18. पुनः त्यान प्रार्थना केली; तेव्हां आकाशान पाऊस पाडिला, आणि भूमीनें आपल फळ उपजविल.
19. माझ्या बंधूंनो, तुम्हांमधील कोणीं सत्यापासून बहकला आणि त्याला कोणीं माघार फिरविल,
20. तर पापी मनुश्याला त्याच्या भ्रांतिमय मार्गापासून फिरविणारा तो त्याचा जीव मरणापासून तारील, व पापांची रास झाकील, अस त्यान समजाव.
| 
