1. ह बोलल्यावर येशू आपल्या शिश्यांसुद्धा किद्रोन ओहळाच्या पलीकडे गेला, तेथ बाग होता, त्यांत तो व त्याचे शिश्य गेले.
2. ही जागा त्याला धरुन देणारा यहूदा यालाहि ठाऊक होती; कारण येशू आपल्या शिश्यांसहित तेथ वारंवार जात असे.
3. तेव्हां मुख्य याजक व परुशी यांजपासून पलटण व शिपाई मिळाल्यावर यहूदा फाणस, मशाली व हत्यार घेऊन तेथ आला.
4. येशू आपणावर ज कांही येणार त सर्व जाणून बाहेर आला आणि त्यांस म्हणाला, तुम्ही कोणाचा शोध करितां?
5. त्यांनीं त्याला उत्तर दिल कीं नासरेथकर येशूचा. तो त्यांस म्हणाला, तो मी आह. त्याला धरुन देणारा यहूदाहि त्यांच्याबरोबर उभा होता.
6. तो मी आह, अस तो म्हणतांच ते माग हटून भूमीवर पडले.
7. तेव्हां त्यान त्यांस पुनः विचारिल, कोणाचा शोध करितां? ते म्हणाले, नासरेथकर येशूचा.
8. येशून उत्तर दिल, तो मी आह अस मी तुम्हांस सांगितल, माझा शोध करीत असलां तर यांस जाऊं द्या.
9. जे तूं मला दिले आहेत त्यांतून एकहि मीं हरविला नाहीं, अस ज वचन तो बोलला त पूर्ण व्हाव म्हणून ह झाल.
10. शिमोन पेत्राजवळ तरवार होती, ती त्यान उपसून प्रमुख याजकाच्या दासावर चालविली आणि त्याचा उजवा कान कापून टाकिला; त्या दासाच नांव मल्ख होत.
11. येशू पेत्राला म्हणाला, तरवार म्यानांत घाल; पित्यान जो प्याला मला दिला तो मीं पिऊं नये काय?
12. मग पलटण, हजारांचा सरदार व यहूद्यांचे शिपाई यांनीं येशूला धरुन बांधिल.
13. आणि त्याला प्रथम हन्नाकडे नेल; कारण कयफा जो त्या वर्शी प्रमुख याजक होता त्याचा हा सासरा होता.
14. एका मनुश्यानं लोकांबद्दल मराव ह हितावह आहे अशी ज्यान यहूद्यांस मसलत दिली, तोच हा कयफा होता.
15. शिमोन पेत्र व दुसरा एक शिश्य हे येशूच्या मागंे चालले. तो शिश्य प्रमुख याजकाच्या ओळखीचा होता आणि तो येशूबरोबर प्रमुख याजकाच्या वाड्यांत गेला;
16. पेत्र दाराजवळ बाहेर उभा राहिला होता. यास्तव जो दुसरा शिश्य प्रमुख याजकाच्या ओळखीचा होता त्यान बाहेर येऊन व द्वारपालिकेला सांगून पेत्राला आंत नेल.
17. यावरुन ती तरुण द्वारपालिका पेत्राला म्हणाली, तूंहि त्या माणसाच्या शिश्यांतील आहेस काय, त्यान म्हटल, मी नाहीं.
18. तेव्हां थंडी होती, म्हणून दास व शिपाई हे कोळशांचा विस्तव पेटवून शेकत उभे राहिले होते; आणि त्यांच्याबरोबर पेत्रहि उभा राहून शेकत होता.
19. तेव्हां प्रमुख याजकान येशूला त्याच्या शिश्यांविशयीं व त्याच्या शिकवणीविशयीं विचारिल.
20. येशून त्याला उत्तर दिल कीं, मी जगासमोर उघड बोललो आह; जेथ सभास्थानांत व मंदिरांत सर्व यहूदी मिळतात तेथ मीं नेहमी शिक्षण दिल; गुप्तपण कांही बोलला नाहीं.
21. मला कां विचारितोस? मी काय बोलला ह ज्यांनीं ऐकल आहे त्यांस विचार; पाहा, मी ज बोलला त त्यांस ठाऊक आहे.
22. त्यान अस म्हटल्यावर जवळ उभा राहणारा एक शिपाई येशूला चपडाक मारुन म्हणाला, तूं प्रमुख याजकाला असा जबाब देतोस काय?
23. येशून त्याला उत्तर दिल; मी वाईट बोललो असला तर त्या वाइटाविशयीं साक्ष दे, बर बोलला असला तर मला कां मारितोस?
24. तेव्हां हन्नान त्याला प्रमुख याजक कयफा याजकडे बांधलेलच पाठविल.
25. शिमोन पेत्र शेकत उभा राहिला होता. ते त्याला म्हणाले, तूंहि त्याच्या शिश्यांतील आहेस काय? तो नाकारुन बोलला; मी नाहीं.
26. मग ज्याचा कान पेत्रान कापून टाकिला होता त्याचा एक नातलग प्रमुख याजकाच्या दासांपैकीं एक होता; तो म्हणाला, मीं तुला त्याच्याबरोबर बागांत नाहीं का पाहिल?
27. पेत्रान पुनः नाकारिल; आणि तेव्हांच काबडा आरवला.
28. नंतर त्यांनीं येशूला कयफाच्या एथून कचेरींत नेल; तेव्हां सकाळ होती; आणि आपणांस विटाळ होऊं नये, वल्हांडणाच भोजन करितां याव, म्हणून ते स्वतः कचेरींत गेले नाहींत;
29. यास्तव पिलात त्यांजकडे बाहेर येऊन म्हणाला, तुम्ही या मनुश्यावर काय आरोप आणितां?
30. त्यांनीं त्याला उत्तर दिल, तो दुश्कर्मी नसता तर आम्हीं त्याला तुमच्या स्वाधीन केल नसत.
31. पिलातान त्यांस म्हटल, तुम्हीच त्याला घेऊन आपल्या शास्त्राप्रमाण त्याचा न्याय ठरवा. यहूदी त्याला म्हणाले, कोणाचा जीव घेण्याचा आम्हांला अधिकार नाहीं;
32. आपण कोणत्या मरणान मरणार ह कळवितांना येशून ज वचन सांगितल होत त पूर्ण व्हाव म्हणून अस झाल.
33. यास्तव पिलात पुनः कचेरींत गेला, आणि येशूला बोलावून म्हणाला, तूं यहूद्यांचा राजा आहेस काय?
34. येशून उत्तर दिल, तूं आपण होऊन ह म्हणतोस, किंवा दुस-यांनी तुला मजविशयीं सांगितल?
35. पिलातान उत्तर दिल, मी यहूदी आह काय? तुझ्याच लोकांनीं व मुख्य याजकांनीं तुला माझ्या स्वाधीन केल; तूं काय केलस?
36. येशून उत्तर दिल, माझ राज्य या जगाच नव्हे; माझ राज्य या जगाच असत तर मीं यहूद्यांच्या स्वाधीन होऊं नये म्हणून माझ्या शिपायांनीं लढाई केली असती, परंतु माझ राज्य एथल नव्हे.
37. यावरुन पिलात त्याला म्हणाला, तर तूं राजा आहेस काय? येशून उत्तर दिल कीं मी राजा आह अस तूं म्हणतोस. मी यासाठीं जन्मला आह व यासाठीं जगांत आला आह कीं मी सत्याविशयीं साक्ष द्यावी. जो कोणी सत्याचा आहे तो माझी वाणी ऐकतो.
38. पिलात त्याला म्हणाला, सत्य काय आहे? अस बोलून तो पुनः यहूद्यांकडे बाहेर जाऊन त्यांस म्हणाला, याच्याठायीं मला कांही आपराध दिसत नाहीं.
39. पण वल्हांडणांत मीं तुम्हांसाठीं एका इसमाला सोडाव अशी तुमची रीत आहे; म्हणून मीं तुम्हांसाठीं यहूद्यांच्या राजाला सोडाव अशी तुमची इच्छा आहे काय?
40. तेव्हां ते पुनः ओरडून म्हणाले, याला नको, तर बरब्बाला सोडा. बरब्बा हा एक लुटारु होता.
| 
