1. नंतर त्यान देवाच्या व कोक-याच्या राजासनांतून ‘निघालेली,’ नगरीच्या मार्गांवरुन वाहणारी, ‘जीवनाच्या पाण्याची’ स्फटिकासारखी नितळ ‘नदी’ मला दाखविली.
2. नदीच्या ‘दोन्ही बाजूंस’ बारा जातींचीं फळ देणार जीवनाच झाड ‘होत,’ त ‘दर महिन्यास आपलीं फळ’ देत; आणि त्या झाडाचीं ‘पान’ राश्ट्रांच्या आरोग्यासाठीं उपयोगी आहेत.
3. ‘पुढ कांहींहि शापित असणार नाहीं;’ तर त्यामध्य देवाच व कोक-याच राजासन असेल; आणि त्याचे दास त्याची सेवा करितील.
4. ‘ते त्याच मुख पाहतील’ व त्याच नाम त्यांच्या कपाळांवर असेल.
5. यापुढ रात्र असणार नाहीं, आणि त्यांस दिव्याच्या अथवा ‘सूर्याच्या प्रकाशाची गरज नाहीं;’ कारण ‘प्रभु देव त्यांजवर प्रकाश पाडितो; आणि ते युगानुयुग राज्य करितील.’
6. नंतर तो मला म्हणाला, ही वचन विश्वसनीय व सत्य आहेत; आणि संदेश्ट्यांच्या आत्म्यांचा देव जो प्रभु यान ‘ज कांही’ लवकर ‘झाल पाहिजे’ त, आपल्या दासांस कळविण्यासाठीं आपल्या दूताला पाठविल आहे.
7. ‘पाहा, मी’ लवकर ‘येता.’ या पुस्तकांतील संदेशवचन पाळणारा तो धन्य.
8. ह ऐकणारा व पाहणारा मी योहान आह. जव्हा मीं ऐकल व पाहिल तेव्हां ह मला दाखविणा-या देवदूताला नमस्कार घालण्यास मी त्याच्या पायांपुढे पडलांे;
9. परंतु तो मला म्हणला, अस करुं नका; मी तुझा, तुझे बंधु संदेश्टे व या पुस्तकांतील वचन पाळणारे लोक यांचा सोबतीचा दास आह; नमस्कार देवाला घाल.
10. पुनः तो मला म्हणाला, या ‘पुस्तकांतील’ संदेशवचन ‘शिक्का मारुन’ बंद करुं नकांे; कारण वेळ जवळ आली आहे.
11. दुराचारी मनुश्य दुराचार करीत राहा. मलिनतेन वागणारा मनुश्य स्वतःला मलिन करीत राहो; धर्माप्रमाण वागणारा मनुश्य धर्म आचरीत राहो; पवित्राचरणी मनुश्य स्वतःला पवित्र करीत राहो.
12. पाहा ‘मी लवकर ‘येता; आणि प्रत्येकाला ज्याच्या त्याच्या कर्मांप्रमाण देण्यास माझ्याजवळ वेतन’ आहे.
13. ‘मी’ अल्फा व ओमगा, ‘पहिला व शेवटला,’ प्रांरभ व शेवट, असा आह.
14. जे आपलीं ‘वस्त्र धुतात’ ते धन्य; त्यांची ‘जीवनी झाडावर’ सत्ता होईल आणि ते वेशींतून नगरांत जातील.
15. कुत्रे, चेटकी, जारकर्मी, खून करणारे, मूर्तिपूजक, लबाडीची आवड धरणारे, व लबाडी बेालणारे लोक सर्व बाहेर राहतील.
16. या गोश्टीविशयीं तुम्हांस साक्ष देण्याकरितां मीं येशून आपल्या दूताला मंडळîांकरितां पाठविल आहे. मी दाविदाचा ‘अंकुर’ व संतान, पहाटचा तेजस्वी तारा आह.
17. आत्मा व वधू हीं म्हणतात, ये. ऐकणाराहि म्हणो, ये. तान्हेला ‘येवो;’ आणि ज्याला पाहिजे ता जीवनी पाणी फुकट घेवो.
18. या पुस्तकांतील ‘संदेशवचन’ ऐकणा-या प्रत्येकाला मी निश्चयपूर्वक सांगतो कीं जो कोणी ह्यांत भर घालील ‘त्याजवर’ ह्या पुस्तकांत लिहिलेल्या पीडा देव आणील;
19. आणि जो कोणी या संदेशाच्या पुस्तकांतील वचनांतून कांही ‘काढून टाकील’ त्याचा वांटा या पुस्तकांत वर्णिलेल्या जीवनी झाडांतून व पवित्र नगरांतून देव काढून टाकील.
20. या गोश्टींविशयीं साक्ष देणारा म्हणतो, हो; मी लवकर येता. आमेन; ये, प्रभु येशू, ये.
21. प्रभु येशू (खिस्ता) ची कृपा पवित्र जनांबरोबर असो. आणि तो समुद्राच्या वाळूवर उभा राहिला.
| 
