1. तर आतां काय म्हणवे? कृपा वाढावी म्हणून आपण पापांत राहाव काय?
2. अस न होवो. जे आपण पापाला मेला त्या आपण यापुढ त्यांत राहाव ह कस?
3. आपण जितक्यांनी खिस्त येशूमध्य बाप्तिस्मा घेतला, तितक्यांनी त्याच्या मरणांत बाप्तिस्मा घेतला, याविशयीं तुम्ही अजाण आहां काय?
4. तर मग आपण त्या मरणांतील बाप्तिस्म्यान त्याबरोबर पुरले गेला; यासाठीं कीं ज्याप्रमाण खिस्त पित्याच्या गौरवान मेलेल्यांतून उठविला गेला त्याप्रमाणच आपणहि जीवनाच्या नाविन्यांत वागणूक करावी.
5. जर आपण त्याच्या मरणाच्या प्रतिरुपान त्याच्याबरेाबर संयुक्त झाला आहा, तर त्याच्या उठण्याच्याहि प्रतिरुपान त्याच्याबरेाबर संयुक्त होऊं;
6. आपल्याला अस समजत कीं आपले जुन मनुश्यपण त्याजबरेाबर वधस्तंभावर खिळल गेल, अस कीं ह पापमय शरीर नश्ट होऊन आपण पुढ पापाच दास्य करुं नये;
7. कारण जो कोणी मेला तो पापाच्या दोशापासून मुक्त झाला आहे.
8. आपण खिस्ताबरोबर मेला, तर याजबरेाबर जीवंत होऊनहि राहूं असा आपला विश्वास आहे;
9. आपणांस ठाऊक आहे कीं मेलेल्यांतून उठविलेला खिस्त पुढ मरत नाही; त्याजवर मरणाची सत्ता नाहीं.
10. कारण तो मेला, तो पापाला एकदांच मेला; तो जगतो, तो देवाला जगतो.
11. तसे तुम्हीहि स्वतःस पापाला मेलेले आणि खिस्त येशूमध्य देवाला जीवंत झालेले, अस माना.
12. यास्तव तुम्ही आपल्या शरीरवासनांच्या अधीन न व्हाव म्हणून आपल्या मर्त्य शरीरांत पापसत्ता चालूं देऊं नका;
13. आणि तुम्ही आपले अवयव अनीतीचीं शस्त्र होण्यांकरितां पापाला समर्पण करुं नका; तर आपण मेलेल्यांतून जीवंत झालेले अस स्वतःस देवाला समर्पण करा, आणि आपले अवयव नीतींची शस्त्र होण्याकरितां देवाला समर्पण करा.
14. पापाची सत्ता तुम्हांवर चालणार नाहीं; कारण तुम्ही नियमशास्त्राधीन नाहीं, तर कृपाधीन आहां.
15. तर मग काय? आपण नियमशास्त्राधीन नसून कृपाधीन आहा म्हणून पाप कराव काय? अस न होवो.
16. आज्ञापालनाकरितां ज्याला तुम्ही स्वतःस दास असे समर्पण करितां, ज्याची आज्ञा तुम्ही मानितां, त्याचे दास तुम्ही आहां; ज्यांचा परिणाम मरण असे पापाचे दास, किंवा ज्यांचा परिणाम नीतिमत्त्व आज्ञापालनाच दास तुम्ही आहां, ह तुम्हांस ठाऊक नाहीं काय?
17. तुम्ही पापाचे दास होतां, तरी ज्या शिकवणीच्या पदरी तुम्हांस बांधिल तिच्याप्रमाण तुम्ही मनापासून वागणूक केली,
18. आणि पापापासून मुक्त होऊन तुम्ही नीतिमत्त्वाचे दास झालां, म्हणून देवाची स्तुति असो.
19. तुमच्या देहस्वभावाच्या दुर्बलतेमुळ मनुश्यव्यहाराप्रमाण मी बोलता; जसे तुम्ही आपले अवयव अधर्म करण्याकरितां अमंगळपण व अधर्म यांस दास असे समर्पण केले होते, तसे आतां आपले अवयव पवित्रीकरणाकरितां नीतिमत्त्वाला समर्पण करा.
20. तुम्ही पापाचे दास न होतां तेव्हां नीतिमत्त्वसंबंधन अलग होतां;
21. तर ज्या गोश्टींची तुम्हांस आता लाज वाटते त्यांपासून तुम्हांस त्या वेळेस काय फळ प्राप्त झाल? त्यांचा शेवट तर मरण आहे;
22. परंतु आतां तुम्ही पापापासून मुक्त होऊन देवाचे दास झाल्यामुळ तुम्हांस पवित्रीकरणाची फलप्राप्ति झाली आहे, आणि सर्वकालच जीवन ह उद्दिश्ट मिळाल आहे.
23. पापाचे वेतन मरण आहे, पण देवाच कृपादान आपल्या प्रभु येशू खिस्तामध्य सर्वकालच जीवन आहे.
| 
